vakantiechallenge: I made it!

Swoon: The Blanche Barrel Bag

 

Deze staat al heel lang op mijn verlanglijstje. Maar dat uitstelgedrag van mij ...  

of zou het misschien aan het te kort aan tijd liggen??? 

Nee, eigenlijk heeft het gewoon te maken met prioriteiten stellen ;-) 

 

Ik kocht vorige jaar, ja hoor echt bijna een jaar geleden, 3 soorten kurk om te verwerken. 

En die bleven maar in mijn kast liggen ook al weet ik al heel lang dat ik voor mezelf een handtas uit kurk wil maken. 

Ik stelde mezelf een doel. In de kerstvakantie moest mijn handtas af zijn. 

Oh wat ben ik blij dat ik hiervoor de tijd kon nemen, anders lag ze al lang ergens onafgewerkt in een hoekje. 

 

Juist in het beging van de vakantie was er de blogtour over Madammen met K-bassen.  

Flaflinko volg ik reeds enige tijd en ze zorgt er steeds weer voor dat ik nieuwe leuke ideeën op doe. 

Jace dit it ken ik al langer, ik volgde tijdens mijn eerste naaijaren al 2 workshops bij haar. En ik zou hier dringend verandering in willen brengen en nog eens eentje volgen. 

Ook deze blogsters deden mee aan de blogtour: Carreaukes, Madebycaro, Querida, Katrienette. 

Katrienette maakte een pareltje waar ik helemaal weg van ben. Namelijk de Joy-Clutch met rode lippen. 

Toeval wou dat ik juist voor de kerstvakantie ook bij k-bas  al mijn fournituren bestelde om mijn tas te maken.  

Ik koos voor een gouden deelbare rits en verschillende kleuren paspel, warm en koud goud, zwarte neplederen paspel. 

De lederen schouderriemen kocht ik eens op de stoffenbeurs, maar ook de gouden D-ringen en de musketons kocht ik bij K-bas. 

 

Het maakproces liep niet van een leien dakje. 

Ik was reeds 2 avonden in de weer met het uitknippen van de patroondelen en het verstevigen. Nadat ik eerst een poging deed om mijn patroon te vertalen. Engelse naaitaal, ik ken er nog niet veel van, zoveel is duidelijk.

Ik had nog een overschot decovil liggen, dus ik verstevigde extra alle patroondelen uit schrik dat de kurk anders ineen zou zakken. Want ik ging echt voor een stevige handtas. 

 

 

En toen ging ik aan de slag. Stap voor stap en hiervoor maakte ik gebruik van dit filmpje. Sommige stappen paste ik aan. 

Jammergenoeg kwam ik tijdens het maakproces tot de conclusie dat ik ergens een fout had gemaakt bij het uitknippen van de patroondelen. Vermoedelijk ligt de fout in het schalen van mijn patroon. 

Hierdoor waren mijn zijkanten kleiner dan de cirkel die de onderkant en het voorpand en achterpand vormden. Ik dacht het mooi te kunnen verdelen, maar niets was minder waar. 

Dus ik verkleinde de andere delen. Zo raakten de zijpanden toch aan mijn handtas. 

Maar de paspel daar is niks meer van te zien. Hoewel deze wel werd bevestigd. 

Door de stevige versteviging van mijn tas, werd het heel moeilijk nog op een comfortabele manier te naaien. Om alles mooi te kunnen vastnaaien, moest ik verder van de rand naaien. 

Daardoor is de paspel niet meer zichtbaar. 

Maar goed, mijn Blanche Barrel is afgeraakt, ik ben blij met het resultaat. Hoewel hij vol met fouten zit, kan het eindresultaat er toch mee door. 

Eén ding is zeker, ik zie graag zelfgemaakte tassen, maar een fervent tassennaaister ben ik niet.