selfishsewing strapless dress

Ergens eind juni was het toen ik dit zalige stofje tegen kwam in de veritas.
Ik was er van overtuigd om het stofje te gebruiken voor een kleedje voor minieme.
De vakantie was in aantocht en de vele ideeën begonnen door mijn gedachten te dwalen.

Tot ik voor mijn vertrek op vakantie begon te denken dat ik heel graag een straplessjurk wilde, maar eigenlijk nergens een gevonden had.
Wanneer ik het stofje nader bekeek, kwam ik tot de vaststelling dat de print toch nog net iets te groot was voor minieme.
Toen kwam begon het idee reeds te rijpen om het stofje te verwerken voor mezelf. Tijdens dat rijpingsproces ontstond het idee om de stof te verwerken tot een strapless dress.

Een patroon vond ik niet meer omdat ik al last-minute aan de slag ging. Dus nam ik de laatste harlequin jurk erbij die ik in het begin van de zomervakantie voor mezelf maakte.
Ik ging aan de slag, tekende, knipte, stikte en zo kwam ik mits enkele aanpassingen aan deze strapless dress.
De stof kreeg onderaan jammergenoeg enkele streepjes (haakjes). Vermoedelijk was de punt van mijn naald beschadigd of had ik voor deze stof beter een fijnere naald gebruikt.

Op vakantie kreeg ik de mogelijkheid om deze jurk in een mooie omgeving te laten fotograferen door manlief (ook al doet hij dit niet zo graag ;-) ).
Deze jurk wordt momenteel wel gebombardeerd tot topprojectje, omdat de snit, de stof,... echt iets is die me op het lijf geschreven is. 

stofje: veritas
patroon: zelf getekend

golden pineapples

Op het stoffenspektakel in Kortrijk kocht ik een heel mooi stofje voor mezelf.
Maar ik heb graag voldoende en gebruik gemakkelijk het excuus dat ik dan voor mijn kleine meid nog iets kan maken met de overschot.
Die kleine meid blijft natuurlijk ook niet zo klein, maar ze had geluk, want er was voldoende stof over om voor haar ook een trui te maken.

Ik gebruikte de mintgroene stof met gouden ananassen voor de astertrui uit LMV voor mezelf.
Na een naaidate in de paasvakantie, konden de naaimama's mij overtuigen om er eentje voor mezelf te naaien. Een heel tof patroontje en gemakkelijk te maken.
Maar het patroon werd aangepast, ik voegde ongevr 10cm bij in de lengte, zodat ik een voldoende lange versie had. Ook aan de mouwen tekende ik 10cm bij zodat de trui een lange mouw kreeg ipv een driekwartmouw.

De foto werd getrokken door dochterlief, daarom even een foto zonder gezicht.

Dochterlief werd in de watten gelegd met een julia sweater van compagnie-m. Een heel leuk patroon, maar ik maakte enkele fouten. Ik knipte de armen te smal, zonder de extra tussenstrook, waardoor dochterlief, ondanks haar smalle armpjes, niet zo vlot in de trui raakte. Ik zocht en vond een hippe oplossing.
In de Veritas vond ik een mooie gouden strook die perfect was om een toffe touch te geven aan deze trui.

Ik naaide een 6 jaar en zoals te zien op de foto is deze nog heel ruim voor onze pruts.
Maar hier groeit ze wel in natuurlijk.
Het boze gezichtje moest ik er voor deze poseersessie bijnemen want daar had ze niet zoveel zin in.

Goeie voornemens

Maanden gingen voorbij zonder ik hier een berichtje postte.
Ik bleef steeds naaien, al was het op een lager pitje dan voordien.
Maar het verlangen bleef bestaan om meer te naaien en regelmatiger een berichtje te posten van mijn creaties.
Het loopt niet steeds van een leien dakje, maar nadien ben ik steeds erg trots op het eindresultaat.

Vakantie wil voor mij ook zeggen dat ik meer tijd kan vrij maken om te naaien. 's Avonds kan ik nog eens achter mijn machine kruipen om kleertjes in elkaar te knutselen.
Maar ik had met de start van de vakantie ook al een aantal leuke naaidates.
Dit met enkele hele mooie resultaten.
Die deel ik de komende weken met veel plezier met jullie.