My first Sew Challenge

 Op de valreep maakte ik me lid van de facebookgroep Blogmeet and sewchallenge.
Daar zag ik de oproep om deel te nemen aan de Sew Challenge voor april.
De groepen waren reeds verdeeld, maar ik kon aansluiten bij één van de reeds gemaakte groepen.

Davina  stuurde me na het doorspitten van mijn blog 3 criteria door voor de Sew Challenge van april.
Dit zijn mijn criteria:
1. iets voor je man 
2. stofje kopen in een winkel waar je nog nooit kocht 
3. matchend met 1 van de kids of met jezelf

Net voordat ik me aanmeldde voor de Sew Challenge, liet manlief reeds vallen dat het misschien eens tijd werd om iets voor hem te naaien. LMV had net die week ook haar nieuw boekje in de bus laten vallen en daar sprong het mannenhemd op de voorpagina me wel in het oog. 
Zo ontstond het idee om voor manlief het Berniehemd te naaien. Hij is verzot op de collectie van 4FF, de soepelheid van de stoffen vindt hij erg aangenaam, dus hier moest ik zeker rekening mee houden.  Ik schotelde manlief heel wat stoffen voor die ik online vond. Maar 't was minder gemakkelijk dan ik had gedacht. Die man van mij, die weet wel wat hij wil. ;-) 
Uiteindelijk koos hij voor de SYAS-collectie, toen weliswaar nog de meest recente, ondertussen kwam er reeds een nieuwe collectie uit. 
De stof lag reeds langer klaar (naaiavond in maart), maar het maakproces vond pas plaats in de paasvakantie. 
Ik maakte vroeger reeds een aantal hemdjes, zowel in katoen als in stretchstof, dus dit verliep wel vlot. Enkel de  afwerking, het omzomen van het hemd en de mouwboorden, vroeger heel wat tijd. 
Heel erg stom, want dit was bijna het gemakkelijkste aan het hele hemd, maar toch zat het me niet mee op de naaiavond van april. 
Ik twijfelde tussen knopen of kamsnaps, bij gebrek aan matching kamsnaps, koos ik voor knopen. 
Opnieuw een overwinning voor mezelf, want hoewel ik een knoopaanzetvoet en een knoopsgatvoet heb, werd deze nog nooit uitgetest. Na zeker 20 knoopsgaten op een proeflapje, waagde ik me er aan op het hemd. En eigenlijk zijn ze best goed gelukt, oef!

Criteria 2 was op zich doenbaar, want de uiteindelijke stofkeuze van manlief was in heel wat webwinkels beschikbaar. Begin maart organiseerde ik ook een stoffenverkoop tijdens onze maandelijkse naaimeeting 'Olsenaaike'. Framalo kwam langs, met een deel van haar prachtige stoffen. Gelukkig had ze manlief zijn keuze nog in stock en werd deze meegebracht voor mij. 

Criteria 3 was een ander paar mouwen, niet omdat ik er geen zin in had, maar bij het bestellen van mijn stof, had ik criteria 3 over het hoofd gezien. The most easy matching outfit zou één voor zoonlief zijn. Maar die kon ik op mijn buik schrijven, want ik had geen stof genoeg. 
Dan maar iets voor dochterlief. 
De Doris Skirt van Misusu kent momenteel een heuse blogtour en het is echt iets voor onze meid, dus werd het patroon besteld. Een sportief rokje met dat tikkeltje extra. 
Ik nam maat 110 over, omdat dit de lengte was die ik nodig had, maar volgens de tabel had ik een breedte maat 86 nodig. Uiteindelijk paste ik het patroon aan zodat ik de breedte van maat 92 en toch de lengte van maat 110 maakte.
Met de resterende stof van manlief, kon ik de Doris er nog net uithalen. Toch was ik niet helemaal overtuigd, want de kleuren zijn niet zo meisjesachtig en al zeker niet de favoriet van onze girly dochter.
Op IG spotte ik een hele leuke combinatie met de nieuwste collectie van About Blue Fabrics. Gelukkig kwam deze stof vorige maandag te koop in de Soldeur, Zo kwam ik op een matching outfit met dochterlief, die net dat tikkeltjes anders is. Hopelijk matcht deze voldoende met papa zijn hemd?

 

De Doris skirt is alvast goedgekeurd na een dagje Plopsaland. Hoewel dochterlief aangaf dat hij wel wat los zit rond haar buik. Volgende keer ga ik toch voor maat 86 in de breedte, vrees ik.  Er waren reeds een aantal vlekjes op het nieuwe rokje op het moment dat ik ze kon overtuigen om enkele foto's te nemen. het ligt dus niet aan het mooie stofje, maar aan mijn 'propere' dochter 😏.

 

En wat denken jullie?
Ben ik geslaagd in mijn eerste Sew Challenge?

Laat die mooie zomer maar komen, ik heb er alvast 2 die klaar zijn voor de zon.
Manlief is op het moment van mijn blogpost op Safari in Zuid Afrika, dus ik eiste enkele safarifoto's. Een safariefoto was niet mogelijk, maar ik open mijn blogpost wel met een foto genomen in het Krugerpark in Zuid-Afrika.  

We bloggen vandaag met z'n zessen over onze Sew Challenge.
Lees meer over de anderen verhalen op onderstaande blogs.
Wij zijn ook de bloggers die Davina haar april Sew Challenge afsluiten. 

1. Caroline vanschoonbeek- http://blogrevolution.be/

2. Guus Reuter www.stoffenfeest.nl/blog

3. Runa Popje https://wilwarinmadewithlove.wordpress.com/

4. Lisette Way (fb naam is Lies Je) https://blogliesje.nl

5. Kelli Cornelis HTTP://kellycornelis.wordpress.com 

pink magnolia party

Op de stoffenbeurs kwam ik een speciaal klassiek roze stofje tegen.Het lijkt lederachtig, gecoat katoen.
Op zich ben ik niet het klassieke als het op vlak kleding aankomt.
Met enkele communiefeesten in het achterhoofd, vond ik dat het geen kwaad kon om eens de klassiekere kant uit te gaan.

Eén van mijn favoriete patronen werd bovengehaald. once upon a party van Iene-miene.
Dit is ondertussen mijn meest gebruikte patroon. Echt zalig al de combinatiemogelijkheden op 1 patroon.
Ik koos voor het geplooide voorpand, V-rug en een halve cirkelrok.
Het jurkje valt mooi op maat bij onze dochter.
Ik ben heel erg blij met het resultaat, de rits sluit bijna perfect en wanneer ik het jurkje binnenste buitendraai is er geen enkele losse naad, omdat ik de voering van het bovenlijfje vastmaakte aan het  onderpand.
Ook dochterlief is in de wolken of moet ik zeggen magnolia, met haar nieuwe feestjurk.

De magnolia in onze tuin die momenteel heel mooi in bloei staat, is dan ook het perfecte plaatsje om enkele foto's te maken van deze jurk.
Het is moeilijk kiezen tussen al deze foto's, mijn model was in form. Sorry voor de spam :-). 

 

        

Wil je graag op de hoogte blijven van mijn posts, volg mij dan via bloglovin'.
Ik tel af naar de sew along waar ik binnenkort deel van uit maak.

Zon, zee, strand ... en een Fenna

Ondertussen liet dit patroon reeds menig harten sneller bonzen. Eerlijkheid gebied dat ik oorspronkelijk niet de drive had om onmiddellijk met de Fenna aan de slag te gaan, toen ik LMV eind december in de bus kreeg. Ik was vooral in eerste instantie overtuigd om de Chicca te maken. Het resultaat kon je hier reeds bewonderen.
In januari en februari werd zowel blogland als IG overspoeld door de vele Fenna's die met heel wat enthousiasme in elkaar werden genaaid. De vele combinaties, de oneindige mogelijkheden, ... toch had ik niet onmiddellijk het idee om zelf aan de slag te gaan met dit patroon, pas enkele weken later ontstond het idee.

Tijdens de voorbereidingen voor een volgende naaiavond, legde ik een zachte blauwe sweaterstof klaar, om eens voor zoonlief een leuke trui te maken om later dan te bedrukken.
De tijd was te krap om op de naaiavond nog het patroon over te tekenen, dus de sweaterstof bleef liggen tussen de onverwerkte lappen stof. Tot ik plots op een avond, na de zoveelste Fenna te zien passeren op facebook, een idee kreeg. In mijn restjesbak (soms eerder lappen i.p.v. restjes) vond ik een stofje die heel mooi matchte met de licht blauwe sweater. Ook stofje nummer 3 werd uit mijn restjesbak opgevist. Stofje 2 werd reeds eerder gebruikt voor een Aster, maar die haalde mijn blog nog steeds niet.

Een idee was ontstaan, ik zwichtte voor de Fenna.Tot voor het moment van het knippen twijfelde ik over de strepen, welke stof ik waar zou gebruiken. De stofjes werden verschillende keren op elkaar geplaatst in strepen om een beeld te krijgen op het eindresultaat. Ik bleef twijfelen tot ik de schaar in mijn stofjes zette. Gelukkig was manlief daar om mijn twijfel uiteindelijk weg te nemen zodat ik aan de slag kon gaan.

Het uittekenen van de patroondelen en knippen van de vele lapjes nam waarschijnlijk evenveel tijd in beslag als het naaien van de trui. Had ik op voorhand de patroondelen geteld, dan was ik misschien toch niet gezwicht voor het patroon. HAHA...

Ik naaide de volledige trui met de overlock en het mag een wonder wezen, maar de V-vorm naaien met de overlock verliep verbazend vlot.
Het voorpand en achterpand zat dus al snel in elkaar, de grootste uitdaging was de lijntjes zo goed mogelijk laten doorlopen. Ik focuste me vooral op de lijntjes aan de voorkant, hierdoor vielen ze aan de achterkant niet zo gelijk. Dus die werd wel eens herwerkt.  Perfect is hij niet, maar hij is zeker en vast geslaagd.

Het voordeel van laat in gang schieten met een patroon is dat reeds velen hun opmerkingen deelden. Zo verlengde ik ook mijn trui met 5cm en gebruikte ik een halsboord i.p.v. een beleg.

Na het naaien van de Fenna, had ik nog een lapje stof over.
De foto van Madelief inspireerde me en ik haalde het Kristy patroon nog eens boven.
Ik maakte deze reeds verschillende keren, maar de creaties haalden de blog niet (iets met maar 24uur op een dag en te weinig tijd 😲)
Het rokje zit heel snel in elkaar en zo werd terug een stofje volledig opgebruikt.

We genoten met de eerste echte lentezon van een dagje zee en wat familie-time. Het ideale moment om mijn Fenna te showen 'at the beach'. Manlief begint steeds vaker mijn fotograaf te zijn.
De combinatie met de Kristy werd nog niet op de foto vastgelegd, maar volgt zeker van zodra het zonnetje mijn benen van wat extra kleur heeft voorzien.

Patroon: Fenna - LMV januari - februari 2018

Stof: blauwe sweater - in de beer 

         restje roze sweater - in de beer 

         koper - blauwe french terry - de lange meter  (de stoffenwinkel aan mijn achterdeur, waar ik toevallig met mijn schoonmama vorige zomer eens binnenwandelde) 

Zakétajacket

 

Zoonlief kan soms niet anders dan eens mee binnen springen in de stoffenzaak. Deze keer was dit in Perfecta in Deinze.
Terwijl ik mijn oog liet vallen op de verschillende stofjes, kwam zoonlief af met een couponnetje die hij op de restjestafel zag liggen.
Een legerprint softshell met fluo geel/groen accent en een fluo geel/groene fleece aan de binnenkant.

 

Ik ging op zoek naar een passend patroon. Een bomberjack leek me wel leuk. Maar bij de aankoop had ik de afmetingen toch wat verkeerd ingeschat. Ik had slechts 75cm van deze leuke stof.
Tijdens mijn zoektocht naar het juiste patroon, kwam ik steeds tot de conclusie dat ik van dit kleine lapje stof nooit een bomber zou kunnen maken voor mijn 8-jarige zoon.
Ik moest er rekening mee houden dat hij momenteel zelf bijna maat 140 voorbij gegroeid is.

 

Van mijn vriendin kon ik het boek I love Sweater eens lenen en tijdens het doorbladeren kwam ik de Zakéta tegen. Een hele leuk jacket/trui met een asymmetrische rits. En gelukkig bij het nakijken van de benodigdheden zou ik net een 146 uit mijn lapje stof krijgen. Op het stoffencircus in Waregem kocht ik een leuke fluo rits en fluo boordstof voor de afwerking, zodat ik aan de slag kon.

Dus toen vloog ik erin. Ik tekende het patroon over, maar kwam al snel tot de vaststelling dat een 146 echt wel heel krap zou zijn voor mijn 8-jarige. Oeps.
Dus ik tekende de 152 over en toen begon het puzzelwerk om de patroondelen uit mijn beperkte lapje stof te krijgen.
Ik speelde een beetje vals, ik weet niet of het jullie opvalt, maar de stof ligt anders bij één van de voorpanddelen. De legerprint ligt dus in de andere richting. But who knows 😉.

Het maken op zich verliep heel erg vlot, tot ik de rits er wilde innaaien. Opnieuw OEPS!... Door een maat groter te nemen, kwam mijn rits natuurlijk te kort. Hierdoor moest ik op zoek naar een nieuwe fluo-gele rits. Online heel makkelijk te vinden, maar als ik aan een project aan het werken ben, kan ik heel moeilijk stop zeggen, dus ik moest en zou ergens binnen springen om zo snel mogelijk een fluo-gele rits te vinden. Online vond ik die in de veritas, dus ik hoopte deze in de winkels ook te vinden.
Een 55cm hadden ze daar niet, dus kocht ik een 60cm die ik afknipte.

Hierdoor stootte ik opnieuw op een probleem, de rits op een mooie manier hechten aan de hals inclusief de halsboord, lukte moeilijk, ook schoot de ritsglijder er steeds af. Opnieuw deed ik een zoektocht online op zoek naar ritsstoppers en toen kwam ik gelukkig een filmpje tegen waarbij men uitlegt hoe je een kunststofrits zelf voorziet van een stop door hier een extra stukje in vast te smelten. Het klinkt erg ingewikkeld maar de klus was op 10 min geklaard en uiteindelijk kon zoonlief genieten van zijn nieuwe jas.
Voor de afwerking koos ik hier en daar voor een fluo-gele zigzagsteek die ik op de naden naaide, hierdoor kreeg de jas nog wat extra pit. Je krijgt een beetje het effect van een coverlock maar dan met een gewone zigzagsteek.

 

Hij werd al snel gebombardeerd tot atletiekjas, ideaal om na een intensieve training goed warm te blijven.
Missie geslaagd, uit 75cm stof maakte ik een jasje in maat 12 en zien jullie dat blije gezichtje, dat maakt veel goed. 

stof: perfecta
patroon: Zakéta - I love Sweaters

#zakéta #ilovesweaters #boyssew

paasmandjes met snappap/kraft-tex

Het paasweekend was hier niet alleen een feestweekend om Pasen te vieren, maar onze kleine mini-me had ook haar verjaardagsfeestje voor haar vriendjes en vriendinnetjes.

10  6-jarige meisjes en jongens een namiddag entertainen is op zich geen probleem voor mij, maar ik zorg er ook graag voor dat de kids iets te doen hebben voor tijdens 'dode' momenten.
Na wat gebrainstorm, kwam ik op het idee om paasmandjes te laten versieren.

Ik ging aan de slag met faux leather paper die ik ooit eens mee bestelde  in de silhouetteshop.
Omdat ik niet voldoende had om alle mandjes te maken, ging ik ook langs in de soldeur    en daar liet ik mini-me nog 2 kleurtjes Snappap kiezen. Ze koos voor de witte en de grijze.
Snappap/ kraft-tex/  faux leather paper zijn allemaal namen die gebruikt worden voor dit materiaal. Dus wanneer je op zoektocht gaat is het handig om alle termen te kennen.

 

Ik knipte de snappap op maat en koos voor vellen van 30cm op 20cm. De handvaten maakte ik 2 cm breed, de lengte was ongeveer 25cm.
Ik waste alles voor op 40° in de wasmachine en nadien vlogen ze de droogkast in.
De kraft-tex was goed te bewerken, alleen het keren van de mandjes was soms wat trekken en duwen. Het naaien van de mandjes ging heel erg vlot.
Ik plooide de vellen in 2 en naaide de zijkanten dicht. ik stikte aan de onderkant 2 driehoekjes zodat ik een onderkant bewam die ongeveer een vierkant was.
Ik keerde de mandjes en ik naaide er de oortjes aan.
Een supervlot project, gelukkig, want uiteindelijk was ik wel een paar uurtjes bezig aan het maken van 15 mandjes.

 

Op het feestje kozen de kids zelf wanneer ze de mandjes wilden versieren.
Ik koos voor acrylstiften om de craft-tex te versieren.
Toen de mandjes af waren konden de kids hun mandjes vullen met chocolade.
Het gevulde mandje namen ze op het eind van het feestje mee naar huis.
Er waren heel wat blije gezichtjes en iedereen versierde met plezier zijn eigen paasmandje.
Opdracht volbracht, veel blije gezichtjes en een top verjaardagsfeestje.
Mini-me sliep als een roosje en was super-enthousiast toen bleek dat de paashaas deze ochtend de eigen versierde paasmandjes vulde met paaseitjes.

materiaal: snappap/ kraft-tex/ faux leather paper bij de soldeur
patroon zelf getekend