Moestash: De start in de Oonajurk

Herkennen jullie dit?
Het is donderdag in de late namiddag, ik had nog een projectje afgewerkt en de nieuwe LMV lag naar mijn te lonken.
Je moet weten dat ik reeds een aantal maanden overweeg om opnieuw een abonnement te nemen op LMV, maar steeds blijf ik twijfelen. Vorige winter stond er veel breiwerk in en dat vond ik zonde om dan een nieuw abonnement te nemen.
Maar de laatste 3 LMV's koop ik steeds met veel interesse. Al slaat de laatste wel alles. Er staan zoveel leuke, haalbare (of dat dacht ik toch 😆) patronen in, zowel voor mezelf als voor de kids.

Zo was/ben ik verkocht aan de Imani-jurk, ik heb het perfecte stofje liggen, maar het patroon vraagt veel stof en ik heb niet voldoende. Zucht ...

Ook de Oona jurk is één van mijn favorieten uit de nieuwste La Maison Victor.
Dochterlief heeft deze zomer een gelijkaardig jeansjurkje van CKS en het staat haar beeldig.
Vandaar ook de grote overtuiging om er in te vliegen.
Ik heb een zalig winterstofje liggen voor de Oonajurk, maar het is echt een winter-winterstof, dus deze moet nog even wachten, tot er koudere temperaturen aankomen.
Maar ook tussen mijn grote voorraad katoentjes vond ik een mooie combinatie waarmee onze 3de kleuter zou stralen.
Dus ik vloog erin, vol goeie moed, in de overtuiging dat dit heel snel in elkaar zou zitten.
Het is eenvoudig te maken, maar ik ben een leek in het maken van knoopsgaten, dus daar knelde het schoentje. (ik moet dringend eens oefenen ;-) )
Ik wou ook een rokje die voor een keer niet van haar poep zakte of zodanig moet ingesnoerd worden dat het een hoopje stof rond een smalle poep is.

Dus ik ging aan de slag met een patroon maat 104 (dochterlief is ondertussen 5,5jaar, maar draagt rokjes maat 98) en ik nam de lengte voor maat 116.
Ik paste voor de knoopsgaten en zorgde voor een stevige rekker over de hele tailleband.
Dit zorgde ervoor dat het rokje extra rimpelt en dat geeft een heel mooi effect.
Na enkele uren was mijn last-minute idee een feit. Dochterlief zou deze ochtend kunnen starten met haar zelfgemaakte 'schooljurkje'.

Het resultaat is heel tof, al moet ik bekennen dat er ook heel wat onvolkomenheden zijn. 😨
De start van het nieuwe schooljaar en het passen van de Oonajurk deed me beseffen dat ik dringend moet 'meegroeien' met mijn dochter. Ze nam duidelijk een 'scheut' deze zomer en ik zal moeten afstappen van het idee dat ik steeds enkele maatjes kleiner moet maken omdat dochterlief, klein en fijn is. Want ook kleine dochters groeien en worden groot.
Dat is te zien bij de foto's, het jurkje staat haar beeldig, maar ik moet toegeven dat het zeker 1 maat te klein is voor haar. Door de aansluitende tailleband/rekker, wordt het rokje ook nog extra omhoog gehouden, hierdoor komt het toch wel heel erg kort.
Deze gaat dus op zoek naar een nieuwe eigenaar.

Deze ochtend ontbrak me bij de start van het nieuwe schooljaar de moed en de tijd om foto's te nemen. Maar tijdens de dag was dochterlief gelukkig wel enthousiast en kon ik tussendoor, terwijl dochterlief floreerde over de speelplaats, wat foto's nemen van mijn 1 septembercreatie.
Geniet vooral mee van het enthousiasme van dochterlief.
Valt het op dat ze wel in haar nopjes was met de start van het nieuwe schooljaar 😁!