Van bobbinhood tot Lynn hoodie

In december kreeg ik de mogelijkheid om een workshop te volgen in het Atelier van de familie Feryn.
Ze organiseerden een workshop in samenwerking met Bobbinhood.
Ik moest niet lang nadenken, want hoe leuk moet dat zijn om je eigen stoffen te kunnen bedrukken.
Dus ik schreef me in en ik beleefde een heel leerrijke dag.
Ik had enkele leuke figuren opgezocht die me bruikbaar leken om op een stof te zetten.
Zoals gewoonlijk had ik teveel ideeën en teveel projectjes mee.






Ik koos uiteindelijk voor het bedrukken van een petrolkleurige sweatstof.
Ik ging voor een heel sierlijke vogel.
Zelf tekenen is niet mijn sterkste kant, dus een bestaande tekening is wel eerder iets voor mij.
Het uitsnijden is een secuur werk en ondertussen kies ik er al voor om mijn Cameo het werk te laten doen. Zo neem ik duidelijk iets minder risico om mijn stencil te verprutsen. 








Ik hield erg van zowel het goud als het koper, maar het leek me vooral leuk om een combinatie van beide de kunnen maken.
Op de workshop kreeg ik hiervoor extra tips.
En toen ging ik aan de slag.
Eens alle voorbereidingen getroffen waren, ging het bedrukken wel erg vlot.
Ik had net de tijd om mijn 1,5m volledig te bedrukken.

 

Het resultaat is erg goed meegevallen en het stofje lag tijdens de kerstvakantie te wachten om verwerkt te worden tot een nieuw kledingstuk.

Ik had al een tijdje mijn oog laten vallen op een echte comfy wintertrui. 
Ik vond een tof patroontje op de website van pattydoo.
Ik kocht het patroontje van de hoodie Lynn aan en ging aan de slag.

 

Het patroontje is goed te volgen ondanks de Duitse uitleg.
Ik maakte een misrekening en knipte mijn kap fout uit. Hierdoor bleek ik bedrukte stof te kort te hebben.

 

Ik kocht dan een extra petrolkleurig stofje in de Veritas toen ik mijn zeilringen en het touw kocht.
Het touw blijkt niet de juiste kwaliteit te hebben en na 1 keer wassen is het al uit vorm. Er wordt dus nog een nieuwe ingestoken.
De zeilringen kreeg ik er met veel hulp van manlief uiteindelijk in.
Ik vermoed dat een tang voor deze ringen handiger is dan het kleine systeempje die mee in de verpakking zit.

 

Het eindresultaat van de trui is wel ok, maar achteraf bekeken is de trui te speciaal qua model om de zeefdruk voldoende tot zijn recht te laten komen.
Ik vind het ook jammer dat er een klein kleurverschil zit tussen de kap, mouwboorden en tailleboord en het bedrukte stofje.

 

Ik maakte de trui trouwens al in de kerstvakantie, maar het kwam er maar niet van om hem op foto vast te leggen. Met het gure winterweer vandaag toch een fotomomentje voorzien zodat ik opnieuw mijn blog wat kan aanvullen.

Ik moet dringend eens een oplijsting maken van mijn once-a-weekchallenge.
Ik slaag er al 9 weken in om wekelijks te naaien, maar jammergenoeg ontbreekt de tijd om dit steeds op de blog te plaatsen.
Maar binnenkort maak ik er zeker eens werk van. Het beloven nog drukke perioden te worden aangezien ik momenteel nog zeker 9 projectjes heb die ik graag van mijn to-do wil schrappen.