Alweer op het stoffencircus in Waregem (in februari) sprong
dit leuke paneeltje me in het oog. Een zalig digitaal geprinte stof van STENZO, met dieren die dobberen op de zee. Ik weet jammergenoeg niet meer aan welk
kraam ik dit kocht.
Ik was samen met oma op trip en ook zij verzekerde mij dat
dit het perfecte stofje was voor zoonlief. Het wordt steeds moeilijker om voor
hem leuke stofjes te vinden, die niet te kinds overkomen.
Het stofje lag op de stapel to-do, maar bij gebrek aan tijd
bleef deze maar liggen. Tijdens het hemelvaartweekend, was deze eindelijk aan
de beurt.
Ik koos voor de QUIN T-shirt uit LMV( mei-juni 2017) met een V-hals. Het patroon
lag reeds uitgeknipt klaar, ik mat heel veel na op een bestaande T-shirt, maar
tijdens het maken, kwam ik tot de conclusie dat deze toch te groot was. Zowel
voorpand als achterpand haalde ik uit het paneel.
Maar tijdens het opspelden al vroeg dochterlief of zij een
kleedje kreeg met het paard die ook op het paneel te vinden is. Mijn oorspronkelijke plannen werden dus aangepast
en ik ging ook op zoek naar een patroontje uit mijn archief die dienst kon doen voor dochterlief. Ik koos voor
hetzelfde model die ik reeds maakte vorige zomer, de racerback-dress. Ik paste enkel de lengte aan. Het gratis patroontje kan je hier vinden.
Ik had niet voldoende stof om de achterkant van het
jurkje uit de stof te halen.
Maar ook de mouwen voor zoonlief zijn t-shirt
kreeg ik er niet meer uit. Toen ik dit probleem voorlegde aan zoonlief, kwam
hij al heel snel zelf met de oplossing: ‘Mama dat is toch geen probleem, dan
maak je er toch gewoon een zomerse top van!’. En gelijk heeft hij, de print op
de stof leent zich maar al te goed voor een zomerse top.
Zoonlief mocht zelf een boordstof uit mijn voorraad kiezen.
Hij koos voor de fluo-boordstof die ik eerder hier gebruikte voor de Zakéta.
Voor de achterkant van het kleedje, ging ik op zoek naar een
passende tricot. Die vond ik in de Perfecta.
Manlief was die avond naar een optreden, dus ik kon
ongestoord aan de slag. En na een paar uurtjes rolden zowel de t-shirt als het
jurkje van onder mijn machine.
Ik hing mijn 2 naaisels klaar op de stoel om ze de volgende
ochtend te tonen aan de kids. Maar dit was niet nodig, mijn vroege vogels
kwamen op zaterdagmorgen heel trots aan mijn bed staan. Beide hadden reeds hun
nieuwe creatie aan en gaven me hun mooiste glimlach.
Missie geslaagd! Eén
paneeltje, 2 gelukkige kids wat wil een mama nog meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten